Mozaiki

Po śniadaniu ruszamy dalej. Trochę jesteśmy przerażeni, gdy zjeżdżamy z góry, a nadal znajdujemy się w chmurze. Na szczęście po jakimś czasie zza mgly wyłania się krajobraz. To czego nie było widać z Enny, zobaczyliśmy na trasie. Najpierw kierujemy się na Piazza Armerina – 5 km od miasta jest Villa romana dei Casale- willa, której głównym atutem są fantastycznie zachowane mozaiki podłogowe we wszystkich pomieszczeniach, a co za tym idzie na pokaźnym obszarze. Na początek zderzamy się ze szlabanem i zakazem ruchu pieszych: pfff, nie będą na nas wymuszać płatnego parkingu jeśli wokół mnóstwo miejsca. Parkujemy na dziko i chybcikiem zbiegamy w dół, do parkingu legalnego. Stamtąd jeszcze jest kawałek drogi do samej willi. Ktoś nazwał dolną stację kolejki na Etnę Krupówkami? To jak nazwać ten natłok budek, paskudnych barów i tego typu hec tutaj? Wejście do willi kosztuje 10 euro. Wchodzi się do term i do ruin dawnej posiadłości. Nad fundamentami nadbudowano ściany i dach, aby chronić mozaiki. Zbudowano system przejść 2-3 metry nad podłogą, aby można było łatwo i całościowo oglądać mozaiki w poszczególnych pomieszczeniach i jednocześnie ich nie niszczyć. Faktycznie zachowały się nad wyraz dobrze i kompletnie. Musiały kosztować mnóstwo kasy, czasu i miesternej pracy. Jest ich naprawdę bardzo dużo, odrestaurowana powierzchnia jest ogromna, jeśli weżmie się pod uwagę, ile mają lat. Pod tym względem ewidentnie są niesamowite. Natomiast nie do końca jest to nasza bajka. Maćkowi się całkiem podoba, Agata jest w stanie docenić, ale nie przepada za takimi cudami. Za to jeśli ktoś lubi tego typu sprawy: to zdecydowanie powinien przyjechać.

Zdjęcia (10)

Komentarze (0)